Deze Funda-addicted
Een ander huis vinden had ik voor nu losgelaten, ik was weer lekker druk met van alles en nog wat. Ik had er al helemaal niet meer op gerekend dit jaar nog tegen een leuke woning aan te lopen. Laat staan mijn droomhuis. Alles wat ik tot nu toe tegenkwam zouden huizen zijn waarbij compromissen gesloten moesten worden. De buurt net niet, kamer te weinig, hoofdprijs en dat terwijl de badkamer niet naar wens is. Maar, goed. Laat deze Funda-addicted een tuin toch niet los kunnen laten en plande ik weer een aantal bezichtigingen. Maar zodra de makelaar belde voor een afspraak liet ik het toch afweten. Een mooi huis, maar zie ik mijzelf hier wonen?


First things first
Tot dat ik die karakteristieke jaren 30 woning tegenkwam. Een bouwval, met TUIN. Hier zag ik potentie in. Als je dit huis opgaat knappen Lilly, dan heb je wel echt je droomhuis. Met tuin. TUIN. En misschien later wel die kippetjes. Kippetjes en een moestuin. En een vlindertuin. Maar eerst opknappen. Nee, eerst een bezichtiging plannen.
Na de afloop van het vorige huis dat ik tegenkwam, durfde ik nergens meer op te hopen. Misschien zitten de bezichtigen al vol en overbieden moet je ook niet meer gaan doen. Dit is een heel mooi huis, maar er moet nog wel echt een laagje goud overheen. Nog geen 10 minuten verder belde de makelaar voor een afspraak. Je weet wel dat dit echt een klushuis is? Alles moet gedaan worden!
What you see is what you get.
De volgende ochtend mocht ik al langs voor een bezichtiging. En wat is dat moeilijk: rustig blijven en niet te enthousiast worden, terwijl je dat wel bent. De originele tegels in de hal en een granieten vloer. De sfeervolle trap die leidt naar een slaapkamer met inloopkast. Een kamer en suite en een beschutten tuin op het zuiden. Hou op met me! Maar een klus is dit wel. Hier kan ik een heel YouTube-kanaal aan wijden.


Moving out!
De makelaar (De Waarde van Rijswijk) liet weten dat ik geen overhaasten beslissingen hoefde te maken en rustig kon nadenken of ik een bieding wilde doen. Eenmaal thuis wist ik het al. Bel maar en leg je bod neer.
Dinsdag werd mijn bod geaccepteerd en een week later tekende ik. Hoe dan? Hier had ik niet op gerekend. Ineens ging het heel snel. Want dan moet je nog van alles gaan regelen. Maar ik moest ook nog landen. Ga ik dan mijn kleurrijke appartementje verlaten?
Ik moet gaan opruimen gaan inpakken en nog heel veel meer. Tot tien tellen en een hele lange to-do-list gaan maken. Dit wordt wat.
Thuis kijk ik Lola aan en zie haar over het tapijt rollen. Blij dat ze is en ik laat haar ons nieuwe huis zien op de laptop. Lola Bella krijgt eindelijk een tuin!